Oz Büyücüsü Masalı Oku-Çocuk Masalları
Bir zamanlar Amerika’da amca ve yengesiyle ıssız bir evde yaşayan Dorothy adlı tatlı bir kız varmış. Amcası ve yengesi çok çalışkan insanlarmış ama Dorothy’ye hiç güler yüz göstermez ve onunla hiç konuşmazlarmış. Bu durum Dorothy’i epey mutsuz ediyormuş çünkü o konuşmayı çok seviyormuş.
Neyse ki ona arkadaşlık eden ve onu eğlendiren Toto adında küçük, siyah bir köpek varmış. Bir sabah gök yüzü kararmış ve sert bir rüzgar esmeye başlamış. Bütün ev şiddetli bir şekilde sallanmadan önce sadece köpeğini kucağına alabilmiş. Dorothy evin zangır, zangır sallanmasından çok korkmuş. Sonra ev temellerinden ayrılmaya, havalanmaya başlamış. Ev, şiddetle esen rüzgarın önünde savrulup gidiyormuş. Biraz zaman geçtikten sonra kız uykuya dalmış. Ev bir süre sonra Munchkin denen, meyve ağaçlarıyla dolu, çok güzel yere bir konmuş. Evin hızlıca yere çarpması kızı uyandırmış. Karşısında meyve dolu ağaçları, çiçekleri ve kuşları görünce çok şaşırmış.
Nerede olduğunu merak ederken hoş bir ses: – Munchkin’e hoş geldin! Demiş.
Dorothy sesin geldiği yere bakmış ve hoş bir kadının kendisine doğru yaklaştığını görmüş.
Dorothy: – Siz kimsiniz? Şu an da nerede olduğumu ve buraya nasıl geldiğimi söyler misiniz? Diye sormuş.
Kadın: – Ben kuzeydeki iyi cadıyım. Şu an da Muchkin’desin ve buraya rüzgarla getirildin. Munchkinlilerin şansına, senin evin, doğunun kötü cadısının üzerine düştü ve sana minnettarlar, demiş. Dorothy eve gitmek istiyormuş ve iyi cadı ona eve, ancak Emerald şehrinde yaşayan büyük sihirbaz Oz Büyücüsü’nün yardımıyla dönebileceğini söylemiş.
Dorothy: – Oz Büyücüsü kimdir? Emerald şehri nerededir? Hiç bilmiyorum, demiş.
Kuzeyin iyi cadısı ona: – Endişelenme yavrucuğum! Sana yardım edeceğim, demiş.
Önce Dorothy’ye bir çift sihirli ayakkabı vermiş. Sonra da yanağına, yolda tehlikelerden koruyacak sihirli bir öpücük kondurmuş ve iyi cadı onunla vedalaşmış.
Dorothy evini arkada bırakarak Toto ile yoluna devam etmiş. Saatlerce yürümüş. Yorulunca biraz dinlenmek istemiş. Dinlenirken bir Korkuluk yanına yaklaşmış. İkisi konuşmaya ve bir biri hakkında soru sormaya başlamışlar. Korkuluğun istediği bir beyne sahip olmakmış. Böylece Dorothy, Toto ve Korkuluk Oz Büyücüsü’nü bulmaya gitmişler. Dorothy, Toto ve Korkuluk yürümeye devam etmişler, bir süre ilerledikten sonra derin bir inleme sesi duymuşlar. Sesin geldiği tarafa yönelmişler ve tenekeden yapılmış bir adama rastlamışlar. Teneke Adam’ın eklemleri paslanmış ve Dorothy’den eklemlerini yağlamasını rica etmiş. Dorothy adamın kulübesinden yağ şişesini almış ve eklemlerini yağlamış. Teneke Adam Dorothy’ye teşekkür etmiş. Adam, onlarla konuşurken nereye gittiklerini sormuş. Dorothy ona her şeyi anlatmış.
Teneke Adam da bir kalp istiyormuş ve o da onlara katılmış. Gurup biraz daha büyümüş ve ormanın derinliklerine ulaşınca bir aslanla karşılaşmışlar. Aslan Korkuluk ve Teneke Adam’a birer pençe indirmiş. Tam Toto’ya da vurmaya kalkışacakken Dorothy aslanın burnuna bir tokat atmış ve onu ‘‘Korkak!’’ diye azarlamış. Aslan utançla başını öne eğmiş ve Dorothy’ye hak vermiş. Cesur olmak istediğini anlatmış. Aslan da onlara katılmış. Sonunda Dorothy ve arkadaşları Oz Büyücüsü’nün sarayına ulaşmışlar.
Sarayın görkemini görünce dehşete düşmüşler. Oz Büyücüsü tehlikeli bir büyücü de olabilirmiş pekala… İçeri girmeye çekinmişler. Kendilerini koridora açılan büyük bir holde bulmuşlar. Oz Büyücüsü’nün olduğu başka büyük bir hole ulaştırmış. Geliş amaçlarını açıklamışlar. Büyücü dördüne de yardım etmeye hazırmış ama bir şartla… Onlardan batının kötü cadısını öldürmelerini istemiş. Görevi yerine getirme konusunda anlaşmışlar.
Kötü cadı, onların geleceğini haber alınca onları avlaması için kurtları yollamış. Dorothy ve arkadaşları kurtların saldırılarından kendilerini kurtarmışlar.
Kötü cadı, başarısızlığından çılgına dönmüş. Ertesi sefer, kanatlı maymunlar yollamış. Dorothy ve arkadaşları bu maymunları görünce korkmuşlar ama korkuluk ve Teneke Adam yine cesurca savaşmışlar. Maymunlar kaçmak zorunda kalmışlar ama Korkuluk ve Teneke Adam fena yaralanmışlar. Dorothy ve arkadaşları daha sonra cadının emriyle hareket eden bir gurup karga ve kocaman iğneli siyah arıların saldırılarına maruz kalmışlar.
Yaralarına rağmen Korkuluk ve Teneke Adam bu saldırıları atlatmış ve sonra kötü cadının sarayına ulaşmışlar.
Cadı onları karşısında görünce kendini kaybetmiş ve sinirli bir şekilde: – Hepiniz benim esirimsiniz! Demiş. Dorothy ve arkadaşları yolculuktan ve mücadelelerden sonra çok yorgun oldukları için cadıya karşı koyamamışlar ve dediklerini yapmışlar.
İyi cadının verdiği altın ayakkabı hala Dorothy’nin ayaklarındaymış. Kötü cadı bu ayakkabıların gücünün farkındaymış ama Dorothy’yi koruyan sihirli öpücük yüzünden ayakkabıları zor da kullansa alamıyormuş. Altın ayakkabıları Dorothy’den güvenli bir şekilde almanın yolarını arıyormuş.
Dorothy ve arkadaşlarını birkaç gün esir tutmuş. Dorothy, cadıyla kaldıkları süre boyunca cadının sudan uzak durduğunu fark etmiş. Onun ıslanmaktan hoşlanmadığını anlamış. Bir gün cadıyla Dorothy’yle aşağılayıcı bir dille konuşmuş. Çok sinirlenen küçük kız, bir kova suyu cadının üzerine boca etmiş. Şaşırtıcı bir şekilde cadı korkudan ağlamaya ve erimeye başlamış. Ondan geriye kalan çamurlu su birikintisi olmuş. Küçük kız yanlışlıkla cadıyı öldürdüğünü anlamış. Kız hemen cadının büyülü şapkasını almış çünkü büyülü gücün farkındaymış.
Artık Oz Büyücüsü’ne gitme zamanı gelmiş. Maymunlara kendilerini Oz Büyücüsü’nün yanına götürmelerini emretmiş. Büyücüyü yaşlı ve sıradan bir adam olarak görmüşler. Söz verdiği gibi Teneke Adam’a saatten bir kalp vermiş. Yaşlı adam, beyni vererek sözünü tutmuş. Korkuluk isteği yerine getirildiği için kendini çok mutlu hissetmiş. Yaşlı adam aslana, bir ilaç vermiş. İlacı içince aslan kendini, cesaret dolu hissetmiş. Dorothy de isteğinin yerine getirilmesini istiyormuş. Yaşlı adam, kötü cadıdan aldığı şapkanın kendisini iyi cadıya götüreceğini, bundan sonrasını onun bileceğini söylemiş. Maymunlara kendilerini iyi cadının yanına götürmelerini emretmiş. Kısa süre sonra iyi cadının yanına varmışlar. İyi cadı, Dorothy, Korkuluğa, Teneke Adam’a, koca aslana ve iyi cadıya ‘‘Hoşça kal!’’ deyip evine dönmüş.
Dorothy’nin yengesi onu sevinçle kucaklamış. Dorothy bütün olanları anlatmış. Altın ayakkabılardan, güvenlik öpücüğünden ve büyülü şapkadan bahsederken yengesi ona inanıp inanmaması gerektiğini düşünüyormuş. Gerçek her neyse Dorothy’yi tekrar sağ salim görmekten mutluymuş.
0 Yorumlar