Baba oğul neşe içinde pazara giderlerken köylülerle karşılaşmışlar. Köylüler, onları görünce şaşırmışlar.
Birbirlerine;
- Aaaa, şunlara bakın! İki kişi birlikte eşeğe binmişler. Zavallı eşek ikisini birden nasıl taşısın? Bu insanlarda hiç insaf yok mu, demişler.
Değirmenci onların konuşmalarını duymuş;
- Doğru ya, eşek çok yoruluyor. Bari ben ineyim de oğlum eşeğin üstünde gitsin, demiş.
Aşağı inmiş. Eşeğin yularından tutmuş. Yürümeye başlamış. Oğlu da eşeğin sırtında gidiyormuş. Bir süre sonra yolda iki genç kızla karşılaşmışlar. Kızlar kıkır kıkır gülüyorlarmış.
Aralarında,
- Aaaa, ne ayıp şey. Gencecik delikanlı, eşeğin üstünde gidiyor, ak sakallı ihtiyar adam aşağıda yürüyor. Hiç olacak iş mi? İhtiyarlar dururken gençler eşeğe biner mi, diye konuşuyorlarmış.
Genç oğul bu sözleri duyunca
- Baba, kızların konuştuklarını duyuyor musun? Galiba doğru söylüyorlar. Gel, ben ineyim de sen bin, demiş.
Delikanlı eşekten inmiş, yerine babası binmiş. Pazara doğru gitmeye devam etmişler. Derken yolda bir çiftçi ile karşılaşmışlar.
Çiftçi,
- Heeey, ihtiyar! Kendin eşeğe binmişsin, oğlunu yürütüyorsun. Yazık değil mi şu ufacık çocuğa, diye kızmış.
İhtiyar kendi kendine, '' Bu adam haklı ama ne yapsam acaba?'' diye düşünmüş. Sonra ''En iyisi ben de aşağı ineyim, ikimiz birlikte yürüyelim'' demiş. Eşekten inmiş.
Baba oğul, eşeğin yanında yürüye yürüye yola devam etmişler. Çok geçmeden yolda üç çocukla karşılaşmışlar. Çocuklardan biri onları görünce başlamış gülmeye... Bir yandan gülüyor, bir yandan da değirmenci ile oğlunu arkadaşlarına gösteriyormuş. Sonra çocuk, değirmenci ile oğluna yaklaşmış;
- Hih hih hih. Siz ikiniz, ne komik görünüyorsunuz. Eşeğe ikiniz de binmemişsiniz. Öyleyse onu yanınızda niye gezdiriyorsunuz, demiş ve geçip gitmiş.
İhtiyar artık dayanamamış;
- Oğlum, eşeğe ikimiz bindik '' insafsız '' dediler. Yalnızca sen bindin, ayıpladılar. Tek başıma ben bindim, kızdılar. İkimiz de binmedik, güldüler. İyisi mi biz bu eşeği sırtımızda taşıyalım, demiş.
Yakındaki ağacın kuru ve sağlam bir dalını kesmiş. Sonra eşeği yere yatırmış. Onu ayaklarından bu sopaya bağlamış. Baba oğul sopayı omuzlarına almışlar ve eşeği böyle taşımaya başlamışlar. Köylüler onları görünce çok şaşırmışlar.
İçlerinden biri,
- Bu ne hal değirmenci amca, demiş. Eşek sizi taşıyacağına siz eşeği taşıyorsunuz. Baba oğul, ikinizde kan ter içinde kalmışsınız!
Diğeri,
- İnsanların eşeği taşıdığı nerede görülmüş? Eşeği sırtınızdan indirin de siz ona binin, diye eklemiş.
Baba oğul, şaşkın şaşkın birbirlerine bakmışlar.
- Ne yapsak, insanlara beğendiremedik, demişler.
Değirmenci eşeği aşağı indirmiş. Ayaklarını çözmüş. Sonra oğluna,
- Oğlum, iyisi mi biz bundan sonra her söylenene aldırmayalım. Doğru olan neyse onu yapalım. İnsanlar ister beğensinler, ister beğenmesinler, demiş.
O günden sonra değirmenci ve oğlu bir iş yapacakları zaman düşünmüşler, işi bilen kişilere danışmışlar, en doğru kararı verdikten sonra da uygulamışlar. Bir daha da her söz söyleyenin dediğine aldırmamışlar.
SORULAR
1. Bu masaldan çıkardığımız ders nedir?
a Hiç kimseden akıl almamalıyız.
b Doğru bir şeyi yaparken, eleştirenlere aldırmamalıyız.
c Her söylenen sözü dinlemeliyiz.
2. Değirmenci ne iş yapıyor?
a Eşek satıyor.
b Buğdaydan un yapıyor.
c Pazarda satış yapıyor.
3. '' İnsaf '' ne demektir?
a Dostluk
b İyilik, acıma
c Hayvan sever olmak
4. Değirmenci ile oğlu, eşekleriyle birlikte nereye gidiyorlar?
a Köye
b Pazara
c Eve
5. Değirmenci neden eşeği sırtında taşıyor?
a Çok güçlü olduğunu göstermek için.
b Ne yapsa insanlara beğendiremediği için.
c Eşek yürüyemediği için.
0 Yorumlar